ลักษณะการทำลาย

   มวนลำไยหรือแมงแกงนอกจากเป็นแมลงศัตรูที่สำคัญที่สุดของลำไยแล้ว ยังเข้าทำลายลิ้นจี่เช่นเดียวกัน ตัวอ่อนและตัวเต็มวัยดูดกินน้ำเลี้ยงจากยอดอ่อน ช่อดอกและผลอ่อนทำให้ใบอ่อนและช่อดอกจะแห้งและร่วง แมลงชนิดนี้พบตลอดทั้งปีในแหล่งปลูกลำไยทางภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พบการระบาดเป็นประจำทุกปี ทำความเสียหายให้กับลำไยในระยะที่ออกดอกและติดผล

การป้องกันกำจัด

1. ตัดแต่งกิ่งให้โปร่ง เพื่อไม่ให้เป็นที่หลบซ่อนของแมลง
2. ในระยะที่ลำไยเริ่มติดช่อดอก มวนลำไยจะปรากฏตัวออกมาดูดกินน้ำเลี้ยงจากช่อดอก จับคู่ผสมพันธุ์ และวางไข่ ให้ปล่อยแตนเบียน Anastatus na japonicus ในอัตรา 30,000 ตัวต่อไร่ เพื่อช่วยทำลายไข่มวนลำไยในช่วงต้นฤดูซึ่งแตนเบียนทำลายไข่มวนลำไยยังมีปริมาณน้อยในสภาพธรรมชาติ
3. เก็บรวบรวมไข่ตัวอ่อนและตัวเต็มวัย นำไปทำลายเสีย โดยทำการเขย่าต้นลำไยในตอนเช้าตรู่ ซึ่งมวนลำไยยังไม่ตื่นตัว มวนลำไยตัวเต็มวัยทิ้งตัวตกลงมาบนพื้น จึงทำการเก็บทำลายให้ได้มากที่สุดสำหรับการเก็บไข่ให้เดินสำรวจช่อดอกและใบ เมื่อพบไข่มวนลำไยก็เก็บทำลายทิ้ง
4. เมื่อช่อดอกเริ่มร่วงและติดผลอ่อน ให้ทำการประเมินจำนวนตัวอ่อนมวนลำไยต่อช่อ หากเกินระดับ 4 ตัวต่อช่อก็จะทำความเสียหายแก่ผลอ่อนได้ ควรพ่นสารกำจัดด้วย  ฟิพเปอร์ 300 ซีซี หรือ นิวทริน55 300-400 ซีซี หรือ เคสโต 300-400 ซีซี ต่อน้ำ 200 ลิตร

เพิ่มเติม เพื่อประสิทธิภาพที่ดีกว่าควรใช้ คัพเวอร์กรีน ใส่ก่อนผสมสารเคมีทุกครั้ง

ที่มา : องค์ความรู้การปลูกลำไยของบริษัท ยูนิไลฟ์ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด